Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

суправаджа́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суправаджа́льніца суправаджа́льніцы
Р. суправаджа́льніцы суправаджа́льніц
Д. суправаджа́льніцы суправаджа́льніцам
В. суправаджа́льніцу суправаджа́льніц
Т. суправаджа́льніцай
суправаджа́льніцаю		 суправаджа́льніцамі
М. суправаджа́льніцы суправаджа́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

суправаджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суправаджа́льны суправаджа́льная суправаджа́льнае суправаджа́льныя
Р. суправаджа́льнага суправаджа́льнай
суправаджа́льнае		 суправаджа́льнага суправаджа́льных
Д. суправаджа́льнаму суправаджа́льнай суправаджа́льнаму суправаджа́льным
В. суправаджа́льны (неадуш.)
суправаджа́льнага (адуш.)		 суправаджа́льную суправаджа́льнае суправаджа́льныя (неадуш.)
суправаджа́льных (адуш.)
Т. суправаджа́льным суправаджа́льнай
суправаджа́льнаю		 суправаджа́льным суправаджа́льнымі
М. суправаджа́льным суправаджа́льнай суправаджа́льным суправаджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суправаджа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. суправаджа́ецца суправаджа́юцца
Прошлы час
м. суправаджа́ўся суправаджа́ліся
ж. суправаджа́лася
н. суправаджа́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суправаджа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. суправаджа́ю суправаджа́ем
2-я ас. суправаджа́еш суправаджа́еце
3-я ас. суправаджа́е суправаджа́юць
Прошлы час
м. суправаджа́ў суправаджа́лі
ж. суправаджа́ла
н. суправаджа́ла
Загадны лад
2-я ас. суправаджа́й суправаджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час суправаджа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суправаджа́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суправаджа́ючы суправаджа́ючая суправаджа́ючае суправаджа́ючыя
Р. суправаджа́ючага суправаджа́ючай
суправаджа́ючае		 суправаджа́ючага суправаджа́ючых
Д. суправаджа́ючаму суправаджа́ючай суправаджа́ючаму суправаджа́ючым
В. суправаджа́ючы
суправаджа́ючага		 суправаджа́ючую суправаджа́ючае суправаджа́ючыя
Т. суправаджа́ючым суправаджа́ючай
суправаджа́ючаю		 суправаджа́ючым суправаджа́ючымі
М. суправаджа́ючым суправаджа́ючай суправаджа́ючым суправаджа́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

суправаджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. суправаджэ́нне
Р. суправаджэ́ння
Д. суправаджэ́нню
В. суправаджэ́нне
Т. суправаджэ́ннем
М. суправаджэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суправадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суправаджу́ суправо́дзім
2-я ас. суправо́дзіш суправо́дзіце
3-я ас. суправо́дзіць суправо́дзяць
Прошлы час
м. суправадзі́ў суправадзі́лі
ж. суправадзі́ла
н. суправадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. суправадзі́ суправадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час суправадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суправі́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суправі́цель суправі́целі
Р. суправі́целя суправі́целяў
Д. суправі́целю суправі́целям
В. суправі́целя суправі́целяў
Т. суправі́целем суправі́целямі
М. суправі́целю суправі́целях

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

суправі́целька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суправі́целька суправі́целькі
Р. суправі́целькі суправі́целек
Д. суправі́цельцы суправі́целькам
В. суправі́цельку суправі́целек
Т. суправі́целькай
суправі́целькаю		 суправі́целькамі
М. суправі́цельцы суправі́цельках

Крыніцы: piskunou2012.

суправі́цельніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суправі́цельніца суправі́цельніцы
Р. суправі́цельніцы суправі́цельніц
Д. суправі́цельніцы суправі́цельніцам
В. суправі́цельніцу суправі́цельніц
Т. суправі́цельніцай
суправі́цельніцаю		 суправі́цельніцамі
М. суправі́цельніцы суправі́цельніцах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.