Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

су́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́на су́ны
Р. су́ны су́н
Д. су́не су́нам
В. су́ну су́ны
Т. су́най
су́наю		 су́намі
М. су́не су́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Сунаі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сунаі́
Р. Сунаё́ў
Д. Суная́м
В. Сунаі́
Т. Суная́мі
М. Суная́х

сунайма́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сунайма́льнік сунайма́льнікі
Р. сунайма́льніка сунайма́льнікаў
Д. сунайма́льніку сунайма́льнікам
В. сунайма́льніка сунайма́льнікаў
Т. сунайма́льнікам сунайма́льнікамі
М. сунайма́льніку сунайма́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сунайма́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сунайма́льніца сунайма́льніцы
Р. сунайма́льніцы сунайма́льніц
Д. сунайма́льніцы сунайма́льніцам
В. сунайма́льніцу сунайма́льніц
Т. сунайма́льніцай
сунайма́льніцаю		 сунайма́льніцамі
М. сунайма́льніцы сунайма́льніцах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

сунайма́льніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сунайма́льніцкі сунайма́льніцкая сунайма́льніцкае сунайма́льніцкія
Р. сунайма́льніцкага сунайма́льніцкай
сунайма́льніцкае		 сунайма́льніцкага сунайма́льніцкіх
Д. сунайма́льніцкаму сунайма́льніцкай сунайма́льніцкаму сунайма́льніцкім
В. сунайма́льніцкі (неадуш.)
сунайма́льніцкага (адуш.)		 сунайма́льніцкую сунайма́льніцкае сунайма́льніцкія (неадуш.)
сунайма́льніцкіх (адуш.)
Т. сунайма́льніцкім сунайма́льніцкай
сунайма́льніцкаю		 сунайма́льніцкім сунайма́льніцкімі
М. сунайма́льніцкім сунайма́льніцкай сунайма́льніцкім сунайма́льніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

сунакірава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сунакірава́насць
Р. сунакірава́насці
Д. сунакірава́насці
В. сунакірава́насць
Т. сунакірава́насцю
М. сунакірава́насці

Крыніцы: piskunou2012.

сунакірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сунакірава́ны сунакірава́ная сунакірава́нае сунакірава́ныя
Р. сунакірава́нага сунакірава́най
сунакірава́нае		 сунакірава́нага сунакірава́ных
Д. сунакірава́наму сунакірава́най сунакірава́наму сунакірава́ным
В. сунакірава́ны (неадуш.)
сунакірава́нага (адуш.)		 сунакірава́ную сунакірава́нае сунакірава́ныя (неадуш.)
сунакірава́ных (адуш.)
Т. сунакірава́ным сунакірава́най
сунакірава́наю		 сунакірава́ным сунакірава́нымі
М. сунакірава́ным сунакірава́най сунакірава́ным сунакірава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

сунале́жна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сунале́жна - -

Крыніцы: piskunou2012.

сунале́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сунале́жнасць
Р. сунале́жнасці
Д. сунале́жнасці
В. сунале́жнасць
Т. сунале́жнасцю
М. сунале́жнасці

Крыніцы: piskunou2012.

сунале́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сунале́жны сунале́жная сунале́жнае сунале́жныя
Р. сунале́жнага сунале́жнай
сунале́жнае		 сунале́жнага сунале́жных
Д. сунале́жнаму сунале́жнай сунале́жнаму сунале́жным
В. сунале́жны (неадуш.)
сунале́жнага (адуш.)		 сунале́жную сунале́жнае сунале́жныя (неадуш.)
сунале́жных (адуш.)
Т. сунале́жным сунале́жнай
сунале́жнаю		 сунале́жным сунале́жнымі
М. сунале́жным сунале́жнай сунале́жным сунале́жных

Крыніцы: piskunou2012.