Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

суга́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
суга́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.

Сугакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сугакі́
Р. Сугако́ў
Д. Сугака́м
В. Сугакі́
Т. Сугака́мі
М. Сугака́х

су́галаўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. су́галаўе су́галаўі
Р. су́галаўя су́галаўяў
Д. су́галаўю су́галаўям
В. су́галаўе су́галаўі
Т. су́галаўем су́галаўямі
М. су́галаўі су́галаўях

Крыніцы: piskunou2012.

сугало́сак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сугало́сак сугало́скі
Р. сугало́ску сугало́скаў
Д. сугало́ску сугало́скам
В. сугало́сак сугало́скі
Т. сугало́скам сугало́скамі
М. сугало́ску сугало́сках

сугало́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сугало́сна - -

Крыніцы: piskunou2012.

сугало́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сугало́сны сугало́сная сугало́снае сугало́сныя
Р. сугало́снага сугало́снай
сугало́снае		 сугало́снага сугало́сных
Д. сугало́снаму сугало́снай сугало́снаму сугало́сным
В. сугало́сны (неадуш.)
сугало́снага (адуш.)		 сугало́сную сугало́снае сугало́сныя (неадуш.)
сугало́сных (адуш.)
Т. сугало́сным сугало́снай
сугало́снаю		 сугало́сным сугало́снымі
М. сугало́сным сугало́снай сугало́сным сугало́сных

Крыніцы: piskunou2012.

сугало́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сугало́ссе сугало́ссі
Р. сугало́сся сугало́ссяў
Д. сугало́ссю сугало́ссям
В. сугало́ссе сугало́ссі
Т. сугало́ссем сугало́ссямі
М. сугало́ссі сугало́ссях

Крыніцы: piskunou2012.

сугаспада́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сугаспада́р сугаспадары́
Р. сугаспадара́ сугаспадаро́ў
Д. сугаспадару́ сугаспадара́м
В. сугаспадара́ сугаспадаро́ў
Т. сугаспадаро́м сугаспадара́мі
М. сугаспадару́ сугаспадара́х

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

сугаспо́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сугаспо́днік сугаспо́днікі
Р. сугаспо́дніка сугаспо́днікаў
Д. сугаспо́дніку сугаспо́днікам
В. сугаспо́дніка сугаспо́днікаў
Т. сугаспо́днікам сугаспо́днікамі
М. сугаспо́дніку сугаспо́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

сугаспо́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сугаспо́дніца сугаспо́дніцы
Р. сугаспо́дніцы сугаспо́дніц
Д. сугаспо́дніцы сугаспо́дніцам
В. сугаспо́дніцу сугаспо́дніц
Т. сугаспо́дніцай
сугаспо́дніцаю		 сугаспо́дніцамі
М. сугаспо́дніцы сугаспо́дніцах

Крыніцы: piskunou2012.