Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

су́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. су́п супы́
Р. су́пу супо́ў
Д. су́пу супа́м
В. су́п супы́
Т. су́пам супа́мі
М. су́пе супа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

су́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́павы су́павая су́павае су́павыя
Р. су́павага су́павай
су́павае
су́павага су́павых
Д. су́паваму су́павай су́паваму су́павым
В. су́павы (неадуш.)
су́павага (адуш.)
су́павую су́павае су́павыя (неадуш.)
су́павых (адуш.)
Т. су́павым су́павай
су́паваю
су́павым су́павымі
М. су́павым су́павай су́павым су́павых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

супавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супавы́ супава́я супаво́е супавы́я
Р. супаво́га супаво́й
супаво́е
супаво́га супавы́х
Д. супаво́му супаво́й супаво́му супавы́м
В. супавы́ (неадуш.)
супаво́га (адуш.)
супаву́ю супаво́е супавы́я (неадуш.)
супавы́х (адуш.)
Т. супавы́м супаво́й
супаво́ю
супавы́м супавы́мі
М. супавы́м супаво́й супавы́м супавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

супада́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супада́льны супада́льная супада́льнае супада́льныя
Р. супада́льнага супада́льнай
супада́льнае
супада́льнага супада́льных
Д. супада́льнаму супада́льнай супада́льнаму супада́льным
В. супада́льны (неадуш.)
супада́льнага (адуш.)
супада́льную супада́льнае супада́льныя (неадуш.)
супада́льных (адуш.)
Т. супада́льным супада́льнай
супада́льнаю
супада́льным супада́льнымі
М. супада́льным супада́льнай супада́льным супада́льных

Крыніцы: piskunou2012.

супада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. супада́нне
Р. супада́ння
Д. супада́нню
В. супада́нне
Т. супада́ннем
М. супада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

супада́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. супада́е супада́юць
Прошлы час
м. супада́ў супада́лі
ж. супада́ла
н. супада́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супадзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супадзе́нне супадзе́нні
Р. супадзе́ння супадзе́нняў
Д. супадзе́нню супадзе́нням
В. супадзе́нне супадзе́нні
Т. супадзе́ннем супадзе́ннямі
М. супадзе́нні супадзе́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супадле́гласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. супадле́гласць
Р. супадле́гласці
Д. супадле́гласці
В. супадле́гласць
Т. супадле́гласцю
М. супадле́гласці

Крыніцы: piskunou2012.

супадле́глы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супадле́глы супадле́глая супадле́глае супадле́глыя
Р. супадле́глага супадле́глай
супадле́глае
супадле́глага супадле́глых
Д. супадле́гламу супадле́глай супадле́гламу супадле́глым
В. супадле́глы (неадуш.)
супадле́глага (адуш.)
супадле́глую супадле́глае супадле́глыя (неадуш.)
супадле́глых (адуш.)
Т. супадле́глым супадле́глай
супадле́глаю
супадле́глым супадле́глымі
М. супадле́глым супадле́глай супадле́глым супадле́глых

Крыніцы: piskunou2012.

супадпарадкава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
супадпарадкава́на - -