суправі́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
суправі́цель | суправі́целі | |
суправі́целя | суправі́целяў | |
суправі́целю | суправі́целям | |
суправі́целя | суправі́целяў | |
суправі́целем | суправі́целямі | |
суправі́целю | суправі́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)