суправі́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суправі́цель суправі́целі
Р. суправі́целя суправі́целяў
Д. суправі́целю суправі́целям
В. суправі́целя суправі́целяў
Т. суправі́целем суправі́целямі
М. суправі́целю суправі́целях

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)