суправаджа́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суправаджа́льніца суправаджа́льніцы
Р. суправаджа́льніцы суправаджа́льніц
Д. суправаджа́льніцы суправаджа́льніцам
В. суправаджа́льніцу суправаджа́льніц
Т. суправаджа́льніцай
суправаджа́льніцаю		 суправаджа́льніцамі
М. суправаджа́льніцы суправаджа́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)