суправаджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
суправаджэ́нне | |
суправаджэ́ння | |
суправаджэ́нню | |
суправаджэ́нне | |
суправаджэ́ннем | |
суправаджэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)