суправі́целька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суправі́целька суправі́целькі
Р. суправі́целькі суправі́целек
Д. суправі́цельцы суправі́целькам
В. суправі́цельку суправі́целек
Т. суправі́целькай
суправі́целькаю		 суправі́целькамі
М. суправі́цельцы суправі́цельках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)