суправаджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суправаджа́льны суправаджа́льная суправаджа́льнае суправаджа́льныя
Р. суправаджа́льнага суправаджа́льнай
суправаджа́льнае
суправаджа́льнага суправаджа́льных
Д. суправаджа́льнаму суправаджа́льнай суправаджа́льнаму суправаджа́льным
В. суправаджа́льны (неадуш.)
суправаджа́льнага (адуш.)
суправаджа́льную суправаджа́льнае суправаджа́льныя (неадуш.)
суправаджа́льных (адуш.)
Т. суправаджа́льным суправаджа́льнай
суправаджа́льнаю
суправаджа́льным суправаджа́льнымі
М. суправаджа́льным суправаджа́льнай суправаджа́льным суправаджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)