Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авклнорухы

уту́пацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уту́паюся уту́паемся
2-я ас. уту́паешся уту́паецеся
3-я ас. уту́паецца уту́паюцца
Прошлы час
м. уту́паўся уту́паліся
ж. уту́палася
н. уту́палася
Загадны лад
2-я ас. уту́пайся уту́пайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уту́паўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

утупе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утупе́ю утупе́ем
2-я ас. утупе́еш утупе́еце
3-я ас. утупе́е утупе́юць
Прошлы час
м. утупе́ў утупе́лі
ж. утупе́ла
н. утупе́ла
Загадны лад
2-я ас. утупе́й утупе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час утупе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уту́піцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уту́плюся уту́пімся
2-я ас. уту́пішся уту́піцеся
3-я ас. уту́піцца уту́пяцца
Прошлы час
м. уту́піўся уту́піліся
ж. уту́пілася
н. уту́пілася
Дзеепрыслоўе
прош. час уту́піўшыся

Крыніцы: tsbm1984.

уту́піць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уту́плю уту́пім
2-я ас. уту́піш уту́піце
3-я ас. уту́піць уту́пяць
Прошлы час
м. уту́піў уту́пілі
ж. уту́піла
н. уту́піла
Дзеепрыслоўе
прош. час уту́піўшы

Крыніцы: tsbm1984.

уту́плены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уту́плены уту́пленая уту́пленае уту́пленыя
Р. уту́пленага уту́пленай
уту́пленае		 уту́пленага уту́пленых
Д. уту́пленаму уту́пленай уту́пленаму уту́пленым
В. уту́плены (неадуш.)
уту́пленага (адуш.)		 уту́пленую уту́пленае уту́пленыя (неадуш.)
уту́пленых (адуш.)
Т. уту́пленым уту́пленай
уту́пленаю		 уту́пленым уту́пленымі
М. уту́пленым уту́пленай уту́пленым уту́пленых

Крыніцы: piskunou2012.

уту́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уту́плены уту́пленая уту́пленае уту́пленыя
Р. уту́пленага уту́пленай
уту́пленае		 уту́пленага уту́пленых
Д. уту́пленаму уту́пленай уту́пленаму уту́пленым
В. уту́плены (неадуш.)
уту́пленага (адуш.)		 уту́пленую уту́пленае уту́пленыя (неадуш.)
уту́пленых (адуш.)
Т. уту́пленым уту́пленай
уту́пленаю		 уту́пленым уту́пленымі
М. уту́пленым уту́пленай уту́пленым уту́пленых

Крыніцы: piskunou2012.

уту́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уту́плены уту́пленая уту́пленае уту́пленыя
Р. уту́пленага уту́пленай
уту́пленае		 уту́пленага уту́пленых
Д. уту́пленаму уту́пленай уту́пленаму уту́пленым
В. уту́плены (неадуш.)
уту́пленага (адуш.)		 уту́пленую уту́пленае уту́пленыя (неадуш.)
уту́пленых (адуш.)
Т. уту́пленым уту́пленай
уту́пленаю		 уту́пленым уту́пленымі
М. уту́пленым уту́пленай уту́пленым уту́пленых

Крыніцы: piskunou2012.

утупля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. утупля́ю утупля́ем
2-я ас. утупля́еш утупля́еце
3-я ас. утупля́е утупля́юць
Прошлы час
м. утупля́ў утупля́лі
ж. утупля́ла
н. утупля́ла
Загадны лад
2-я ас. утупля́й утупля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час утупля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

утурава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. утурава́нне
Р. утурава́ння
Д. утурава́нню
В. утурава́нне
Т. утурава́ннем
М. утурава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

утурава́ць

‘паўтараць, акампанаваць (утураваць каму-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. утуру́ю утуру́ем
2-я ас. утуру́еш утуру́еце
3-я ас. утуру́е утуру́юць
Прошлы час
м. утурава́ў утурава́лі
ж. утурава́ла
н. утурава́ла
Загадны лад
2-я ас. утуру́й утуру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час утуру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.