Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авклнорухы

уто́ена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уто́ена уто́еней -

уто́ены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ены уто́еная уто́енае уто́еныя
Р. уто́енага уто́енай
уто́енае		 уто́енага уто́еных
Д. уто́енаму уто́енай уто́енаму уто́еным
В. уто́ены (неадуш.)
уто́енага (адуш.)		 уто́еную уто́енае уто́еныя (неадуш.)
уто́еных (адуш.)
Т. уто́еным уто́енай
уто́енаю		 уто́еным уто́енымі
М. уто́еным уто́енай уто́еным уто́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ены уто́еная уто́енае уто́еныя
Р. уто́енага уто́енай
уто́енае		 уто́енага уто́еных
Д. уто́енаму уто́енай уто́енаму уто́еным
В. уто́ены (неадуш.)
уто́енага (адуш.)		 уто́еную уто́енае уто́еныя (неадуш.)
уто́еных (адуш.)
Т. уто́еным уто́енай
уто́енаю		 уто́еным уто́енымі
М. уто́еным уто́енай уто́еным уто́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ены уто́еная уто́енае уто́еныя
Р. уто́енага уто́енай
уто́енае		 уто́енага уто́еных
Д. уто́енаму уто́енай уто́енаму уто́еным
В. уто́ены (неадуш.)
уто́енага (адуш.)		 уто́еную уто́енае уто́еныя (неадуш.)
уто́еных (адуш.)
Т. уто́еным уто́енай
уто́енаю		 уто́еным уто́енымі
М. уто́еным уто́енай уто́еным уто́еных

Кароткая форма: уто́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уто́йванне
Р. уто́йвання
Д. уто́йванню
В. уто́йванне
Т. уто́йваннем
М. уто́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уто́йваецца уто́йваюцца
Прошлы час
м. уто́йваўся уто́йваліся
ж. уто́йвалася
н. уто́йвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́йваю уто́йваем
2-я ас. уто́йваеш уто́йваеце
3-я ас. уто́йвае уто́йваюць
Прошлы час
м. уто́йваў уто́йвалі
ж. уто́йвала
н. уто́йвала
Загадны лад
2-я ас. уто́йвай уто́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уто́йка уто́йкі
Р. уто́йкі уто́ек
Д. уто́йцы уто́йкам
В. уто́йку уто́йкі
Т. уто́йкай
уто́йкаю		 уто́йкамі
М. уто́йцы уто́йках

Крыніцы: piskunou2012.

уто́йліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уто́йліва - -

уто́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́йлівы уто́йлівая уто́йлівае уто́йлівыя
Р. уто́йлівага уто́йлівай
уто́йлівае		 уто́йлівага уто́йлівых
Д. уто́йліваму уто́йлівай уто́йліваму уто́йлівым
В. уто́йлівы
уто́йлівага		 уто́йлівую уто́йлівае уто́йлівыя
Т. уто́йлівым уто́йлівай
уто́йліваю		 уто́йлівым уто́йлівымі
М. уто́йлівым уто́йлівай уто́йлівым уто́йлівых