Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авклнорухы

У́тра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. У́тра
Р. У́тры
Д. У́тры
В. У́тру
Т. У́трай
У́траю
М. У́тры

утраве́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утраве́лы утраве́лая утраве́лае утраве́лыя
Р. утраве́лага утраве́лай
утраве́лае		 утраве́лага утраве́лых
Д. утраве́ламу утраве́лай утраве́ламу утраве́лым
В. утраве́лы (неадуш.)
утраве́лага (адуш.)		 утраве́лую утраве́лае утраве́лыя (неадуш.)
утраве́лых (адуш.)
Т. утраве́лым утраве́лай
утраве́лаю		 утраве́лым утраве́лымі
М. утраве́лым утраве́лай утраве́лым утраве́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

утраве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. утраве́е утраве́юць
Прошлы час
м. утраве́ў утраве́лі
ж. утраве́ла
н. утраве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час утраве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

утравяне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утравяне́лы утравяне́лая утравяне́лае утравяне́лыя
Р. утравяне́лага утравяне́лай
утравяне́лае		 утравяне́лага утравяне́лых
Д. утравяне́ламу утравяне́лай утравяне́ламу утравяне́лым
В. утравяне́лы (неадуш.)
утравяне́лага (адуш.)		 утравяне́лую утравяне́лае утравяне́лыя (неадуш.)
утравяне́лых (адуш.)
Т. утравяне́лым утравяне́лай
утравяне́лаю		 утравяне́лым утравяне́лымі
М. утравяне́лым утравяне́лай утравяне́лым утравяне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

утравяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. утравяне́е утравяне́юць
Прошлы час
м. утравяне́ў утравяне́лі
ж. утравяне́ла
н. утравяне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час утравяне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

утрае́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. утрае́нне
Р. утрае́ння
Д. утрае́нню
В. утрае́нне
Т. утрае́ннем
М. утрае́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

утраё́х

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
утраё́х - -

Крыніцы: piskunou2012.

утраі́х

‘аб асо+бах ро+знага по+лу’

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
утраі́х - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

утрайне́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
утрайне́ утрайней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

утракві́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. утракві́ст утракві́сты
Р. утракві́ста утракві́стаў
Д. утракві́сту утракві́стам
В. утракві́ста утракві́стаў
Т. утракві́стам утракві́стамі
М. утракві́сце утракві́стах

Крыніцы: piskunou2012.