утаі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утаю́ся |
уто́імся |
2-я ас. |
уто́ішся |
уто́іцеся |
3-я ас. |
уто́іцца |
уто́яцца |
Прошлы час |
м. |
утаі́ўся |
утаі́ліся |
ж. |
утаі́лася |
н. |
утаі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
утаі́ся |
утаі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утаі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
утаі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утаю́ |
уто́ім |
2-я ас. |
уто́іш |
уто́іце |
3-я ас. |
уто́іць |
уто́яць |
Прошлы час |
м. |
утаі́ў |
утаі́лі |
ж. |
утаі́ла |
н. |
утаі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утаі́ |
утаі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утаі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
утаймава́льнік |
утаймава́льнікі |
Р. |
утаймава́льніка |
утаймава́льнікаў |
Д. |
утаймава́льніку |
утаймава́льнікам |
В. |
утаймава́льніка |
утаймава́льнікаў |
Т. |
утаймава́льнікам |
утаймава́льнікамі |
М. |
утаймава́льніку |
утаймава́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
утаймава́льніца |
утаймава́льніцы |
Р. |
утаймава́льніцы |
утаймава́льніц |
Д. |
утаймава́льніцы |
утаймава́льніцам |
В. |
утаймава́льніцу |
утаймава́льніц |
Т. |
утаймава́льніцай утаймава́льніцаю |
утаймава́льніцамі |
М. |
утаймава́льніцы |
утаймава́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
утаймава́на |
- |
- |
утаймава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
утаймава́нне |
Р. |
утаймава́ння |
Д. |
утаймава́нню |
В. |
утаймава́нне |
Т. |
утаймава́ннем |
М. |
утаймава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утаймава́ны |
утаймава́ная |
утаймава́нае |
утаймава́ныя |
Р. |
утаймава́нага |
утаймава́най утаймава́нае |
утаймава́нага |
утаймава́ных |
Д. |
утаймава́наму |
утаймава́най |
утаймава́наму |
утаймава́ным |
В. |
утаймава́ны (неадуш.) утаймава́нага (адуш.) |
утаймава́ную |
утаймава́нае |
утаймава́ныя (неадуш.) утаймава́ных (адуш.) |
Т. |
утаймава́ным |
утаймава́най утаймава́наю |
утаймава́ным |
утаймава́нымі |
М. |
утаймава́ным |
утаймава́най |
утаймава́ным |
утаймава́ных |
Кароткая форма: утаймава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.