Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

утаі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утаю́ся уто́імся
2-я ас. уто́ішся уто́іцеся
3-я ас. уто́іцца уто́яцца
Прошлы час
м. утаі́ўся утаі́ліся
ж. утаі́лася
н. утаі́лася
Загадны лад
2-я ас. утаі́ся утаі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час утаі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

утаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утаю́ уто́ім
2-я ас. уто́іш уто́іце
3-я ас. уто́іць уто́яць
Прошлы час
м. утаі́ў утаі́лі
ж. утаі́ла
н. утаі́ла
Загадны лад
2-я ас. утаі́ утаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час утаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ута́йку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ута́йку - -

Крыніцы: piskunou2012.

утаймава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. утаймава́льнік утаймава́льнікі
Р. утаймава́льніка утаймава́льнікаў
Д. утаймава́льніку утаймава́льнікам
В. утаймава́льніка утаймава́льнікаў
Т. утаймава́льнікам утаймава́льнікамі
М. утаймава́льніку утаймава́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

утаймава́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. утаймава́льніца утаймава́льніцы
Р. утаймава́льніцы утаймава́льніц
Д. утаймава́льніцы утаймава́льніцам
В. утаймава́льніцу утаймава́льніц
Т. утаймава́льніцай
утаймава́льніцаю
утаймава́льніцамі
М. утаймава́льніцы утаймава́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

утаймава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
утаймава́на - -

утаймава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. утаймава́нне
Р. утаймава́ння
Д. утаймава́нню
В. утаймава́нне
Т. утаймава́ннем
М. утаймава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

утаймава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утаймава́ны утаймава́ная утаймава́нае утаймава́ныя
Р. утаймава́нага утаймава́най
утаймава́нае
утаймава́нага утаймава́ных
Д. утаймава́наму утаймава́най утаймава́наму утаймава́ным
В. утаймава́ны (неадуш.)
утаймава́нага (адуш.)
утаймава́ную утаймава́нае утаймава́ныя (неадуш.)
утаймава́ных (адуш.)
Т. утаймава́ным утаймава́най
утаймава́наю
утаймава́ным утаймава́нымі
М. утаймава́ным утаймава́най утаймава́ным утаймава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

утаймава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утаймава́ны утаймава́ная утаймава́нае утаймава́ныя
Р. утаймава́нага утаймава́най
утаймава́нае
утаймава́нага утаймава́ных
Д. утаймава́наму утаймава́най утаймава́наму утаймава́ным
В. утаймава́ны (неадуш.)
утаймава́нага (адуш.)
утаймава́ную утаймава́нае утаймава́ныя (неадуш.)
утаймава́ных (адуш.)
Т. утаймава́ным утаймава́най
утаймава́наю
утаймава́ным утаймава́нымі
М. утаймава́ным утаймава́най утаймава́ным утаймава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

утаймава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утаймава́ны утаймава́ная утаймава́нае утаймава́ныя
Р. утаймава́нага утаймава́най
утаймава́нае
утаймава́нага утаймава́ных
Д. утаймава́наму утаймава́най утаймава́наму утаймава́ным
В. утаймава́ны (неадуш.)
утаймава́нага (адуш.)
утаймава́ную утаймава́нае утаймава́ныя (неадуш.)
утаймава́ных (адуш.)
Т. утаймава́ным утаймава́най
утаймава́наю
утаймава́ным утаймава́нымі
М. утаймава́ным утаймава́най утаймава́ным утаймава́ных

Кароткая форма: утаймава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.