утаймава́ны
прыметнік, адносны
| утаймава́ны | утаймава́ная | утаймава́нае | утаймава́ныя | |
| утаймава́нага | утаймава́най утаймава́нае |
утаймава́нага | утаймава́ных | |
| утаймава́наму | утаймава́най | утаймава́наму | утаймава́ным | |
| утаймава́ны ( утаймава́нага ( |
утаймава́ную | утаймава́нае | утаймава́ныя ( утаймава́ных ( |
|
| утаймава́ным | утаймава́най утаймава́наю |
утаймава́ным | утаймава́нымі | |
| утаймава́ным | утаймава́най | утаймава́ным | утаймава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)