утаймава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. утаймава́льнік утаймава́льнікі
Р. утаймава́льніка утаймава́льнікаў
Д. утаймава́льніку утаймава́льнікам
В. утаймава́льніка утаймава́льнікаў
Т. утаймава́льнікам утаймава́льнікамі
М. утаймава́льніку утаймава́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)