утаймава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| утаймава́льніца | утаймава́льніцы | |
| утаймава́льніцы | утаймава́льніц | |
| утаймава́льніцы | утаймава́льніцам | |
| утаймава́льніцу | утаймава́льніц | |
| утаймава́льніцай утаймава́льніцаю |
утаймава́льніцамі | |
| утаймава́льніцы | утаймава́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)