уту́піць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уту́плю уту́пім
2-я ас. уту́піш уту́піце
3-я ас. уту́піць уту́пяць
Прошлы час
м. уту́піў уту́пілі
ж. уту́піла
н. уту́піла
Дзеепрыслоўе
прош. час уту́піўшы

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)