утурава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. утурава́нне
Р. утурава́ння
Д. утурава́нню
В. утурава́нне
Т. утурава́ннем
М. утурава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)