утупе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утупе́ю утупе́ем
2-я ас. утупе́еш утупе́еце
3-я ас. утупе́е утупе́юць
Прошлы час
м. утупе́ў утупе́лі
ж. утупе́ла
н. утупе́ла
Загадны лад
2-я ас. утупе́й утупе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час утупе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)