Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

монаканфесіяна́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	монаканфесіяна́льны	монаканфесіяна́льная	монаканфесіяна́льнае	монаканфесіяна́льныя
Р.	монаканфесіяна́льнага	монаканфесіяна́льнай монаканфесіяна́льнае	монаканфесіяна́льнага	монаканфесіяна́льных
Д.	монаканфесіяна́льнаму	монаканфесіяна́льнай	монаканфесіяна́льнаму	монаканфесіяна́льным
В.	монаканфесіяна́льны (неадуш.) монаканфесіяна́льнага (адуш.)	монаканфесіяна́льную	монаканфесіяна́льнае	монаканфесіяна́льныя (неадуш.) монаканфесіяна́льных (адуш.)
Т.	монаканфесіяна́льным	монаканфесіяна́льнай монаканфесіяна́льнаю	монаканфесіяна́льным	монаканфесіяна́льнымі
М.	монаканфесіяна́льным	монаканфесіяна́льнай	монаканфесіяна́льным	монаканфесіяна́льных

Крыніцы: piskunou2012.

монакарбо́навы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	монакарбо́навы	монакарбо́навая	монакарбо́навае	монакарбо́навыя
Р.	монакарбо́навага	монакарбо́навай монакарбо́навае	монакарбо́навага	монакарбо́навых
Д.	монакарбо́наваму	монакарбо́навай	монакарбо́наваму	монакарбо́навым
В.	монакарбо́навы (неадуш.) монакарбо́навага (адуш.)	монакарбо́навую	монакарбо́навае	монакарбо́навыя (неадуш.) монакарбо́навых (адуш.)
Т.	монакарбо́навым	монакарбо́навай монакарбо́наваю	монакарбо́навым	монакарбо́навымі
М.	монакарбо́навым	монакарбо́навай	монакарбо́навым	монакарбо́навых

Крыніцы: piskunou2012.

монакарпі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	монакарпі́чны	монакарпі́чная	монакарпі́чнае	монакарпі́чныя
Р.	монакарпі́чнага	монакарпі́чнай монакарпі́чнае	монакарпі́чнага	монакарпі́чных
Д.	монакарпі́чнаму	монакарпі́чнай	монакарпі́чнаму	монакарпі́чным
В.	монакарпі́чны (неадуш.) монакарпі́чнага (адуш.)	монакарпі́чную	монакарпі́чнае	монакарпі́чныя (неадуш.) монакарпі́чных (адуш.)
Т.	монакарпі́чным	монакарпі́чнай монакарпі́чнаю	монакарпі́чным	монакарпі́чнымі
М.	монакарпі́чным	монакарпі́чнай	монакарпі́чным	монакарпі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

монакару́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	монакару́нд	монакару́нды
Р.	монакару́нду	монакару́ндаў
Д.	монакару́нду	монакару́ндам
В.	монакару́нд	монакару́нды
Т.	монакару́ндам	монакару́ндамі
М.	монакару́ндзе	монакару́ндах

Крыніцы: piskunou2012.

монаклана́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	монаклана́льны	монаклана́льная	монаклана́льнае	монаклана́льныя
Р.	монаклана́льнага	монаклана́льнай монаклана́льнае	монаклана́льнага	монаклана́льных
Д.	монаклана́льнаму	монаклана́льнай	монаклана́льнаму	монаклана́льным
В.	монаклана́льны (неадуш.) монаклана́льнага (адуш.)	монаклана́льную	монаклана́льнае	монаклана́льныя (неадуш.) монаклана́льных (адуш.)
Т.	монаклана́льным	монаклана́льнай монаклана́льнаю	монаклана́льным	монаклана́льнымі
М.	монаклана́льным	монаклана́льнай	монаклана́льным	монаклана́льных

Крыніцы: piskunou2012.

монакліна́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	монакліна́льны	монакліна́льная	монакліна́льнае	монакліна́льныя
Р.	монакліна́льнага	монакліна́льнай монакліна́льнае	монакліна́льнага	монакліна́льных
Д.	монакліна́льнаму	монакліна́льнай	монакліна́льнаму	монакліна́льным
В.	монакліна́льны (неадуш.) монакліна́льнага (адуш.)	монакліна́льную	монакліна́льнае	монакліна́льныя (неадуш.) монакліна́льных (адуш.)
Т.	монакліна́льным	монакліна́льнай монакліна́льнаю	монакліна́льным	монакліна́льнымі
М.	монакліна́льным	монакліна́льнай	монакліна́льным	монакліна́льных

Крыніцы: piskunou2012.

монакрышталі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	монакрышталі́чны	монакрышталі́чная	монакрышталі́чнае	монакрышталі́чныя
Р.	монакрышталі́чнага	монакрышталі́чнай монакрышталі́чнае	монакрышталі́чнага	монакрышталі́чных
Д.	монакрышталі́чнаму	монакрышталі́чнай	монакрышталі́чнаму	монакрышталі́чным
В.	монакрышталі́чны (неадуш.) монакрышталі́чнага (адуш.)	монакрышталі́чную	монакрышталі́чнае	монакрышталі́чныя (неадуш.) монакрышталі́чных (адуш.)
Т.	монакрышталі́чным	монакрышталі́чнай монакрышталі́чнаю	монакрышталі́чным	монакрышталі́чнымі
М.	монакрышталі́чным	монакрышталі́чнай	монакрышталі́чным	монакрышталі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

монакрышта́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	монакрышта́ль	монакрышта́лі
Р.	монакрышта́ля	монакрышта́ляў
Д.	монакрышта́лю	монакрышта́лям
В.	монакрышта́ль	монакрышта́лі
Т.	монакрышта́лем	монакрышта́лямі
М.	монакрышта́лі	монакрышта́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

монакульту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	монакульту́ра
Р.	монакульту́ры
Д.	монакульту́ры
В.	монакульту́ру
Т.	монакульту́рай монакульту́раю
М.	монакульту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

монакульту́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	монакульту́рнасць
Р.	монакульту́рнасці
Д.	монакульту́рнасці
В.	монакульту́рнасць
Т.	монакульту́рнасцю
М.	монакульту́рнасці

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)