монакрышталі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монакрышталі́чны монакрышталі́чная монакрышталі́чнае монакрышталі́чныя
Р. монакрышталі́чнага монакрышталі́чнай
монакрышталі́чнае		 монакрышталі́чнага монакрышталі́чных
Д. монакрышталі́чнаму монакрышталі́чнай монакрышталі́чнаму монакрышталі́чным
В. монакрышталі́чны (неадуш.)
монакрышталі́чнага (адуш.)		 монакрышталі́чную монакрышталі́чнае монакрышталі́чныя (неадуш.)
монакрышталі́чных (адуш.)
Т. монакрышталі́чным монакрышталі́чнай
монакрышталі́чнаю		 монакрышталі́чным монакрышталі́чнымі
М. монакрышталі́чным монакрышталі́чнай монакрышталі́чным монакрышталі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)