монакарбо́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монакарбо́навы монакарбо́навая монакарбо́навае монакарбо́навыя
Р. монакарбо́навага монакарбо́навай
монакарбо́навае		 монакарбо́навага монакарбо́навых
Д. монакарбо́наваму монакарбо́навай монакарбо́наваму монакарбо́навым
В. монакарбо́навы (неадуш.)
монакарбо́навага (адуш.)		 монакарбо́навую монакарбо́навае монакарбо́навыя (неадуш.)
монакарбо́навых (адуш.)
Т. монакарбо́навым монакарбо́навай
монакарбо́наваю		 монакарбо́навым монакарбо́навымі
М. монакарбо́навым монакарбо́навай монакарбо́навым монакарбо́навых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)