монакульту́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| монакульту́ра | |
| монакульту́ры | |
| монакульту́ры | |
| монакульту́ру | |
| монакульту́рай монакульту́раю |
|
| монакульту́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)