монакульту́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
монакульту́ра | |
монакульту́ры | |
монакульту́ры | |
монакульту́ру | |
монакульту́рай монакульту́раю |
|
монакульту́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)