монакару́нд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| монакару́нд | монакару́нды | |
| монакару́нду | монакару́ндаў | |
| монакару́нду | монакару́ндам | |
| монакару́нд | монакару́нды | |
| монакару́ндам | монакару́ндамі | |
| монакару́ндзе | монакару́ндах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)