монакару́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монакару́нд монакару́нды
Р. монакару́нду монакару́ндаў
Д. монакару́нду монакару́ндам
В. монакару́нд монакару́нды
Т. монакару́ндам монакару́ндамі
М. монакару́ндзе монакару́ндах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)