Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

кумі́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кумі́р кумі́ры
Р. кумі́ра кумі́раў
Д. кумі́ру кумі́рам
В. кумі́ра кумі́раў
Т. кумі́рам кумі́рамі
М. кумі́ру кумі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кумі́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кумі́рня кумі́рні
Р. кумі́рні кумі́рань
кумі́рняў
Д. кумі́рні кумі́рням
В. кумі́рню кумі́рні
Т. кумі́рняй
кумі́рняю		 кумі́рнямі
М. кумі́рні кумі́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кумі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кумлю́ся кумі́мся
2-я ас. кумі́шся куміце́ся
3-я ас. кумі́цца кумя́цца
Прошлы час
м. кумі́ўся кумі́ліся
ж. кумі́лася
н. кумі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ку́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́мка ку́мкі
Р. ку́мкі ку́мак
Д. ку́мцы ку́мкам
В. ку́мку ку́мак
Т. ку́мкай
ку́мкаю		 ку́мкамі
М. ку́мцы ку́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ку́мканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ку́мканне
Р. ку́мкання
Д. ку́мканню
В. ку́мканне
Т. ку́мканнем
М. ку́мканні

Крыніцы: piskunou2012.

ку́мкаць

‘квакаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ку́мкае ку́мкаюць
Прошлы час
м. ку́мкаў ку́мкалі
ж. ку́мкала
н. ку́мкала
Дзеепрыслоўе
цяп. час ку́мкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

кумле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кумле́нне
Р. кумле́ння
Д. кумле́нню
В. кумле́нне
Т. кумле́ннем
М. кумле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

кумо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кумо́к кумкі́
Р. кумка́ кумко́ў
Д. кумку́ кумка́м
В. кумка́ кумко́ў
Т. кумко́м кумка́мі
М. кумку́ кумка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кумо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кумо́л кумо́лы
Р. кумо́лу кумо́лаў
Д. кумо́лу кумо́лам
В. кумо́л кумо́лы
Т. кумо́лам кумо́ламі
М. кумо́ле кумо́лах

Крыніцы: piskunou2012.

ку́мпал

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́мпал ку́мпалы
Р. ку́мпала ку́мпалаў
Д. ку́мпалу ку́мпалам
В. ку́мпал ку́мпалы
Т. ку́мпалам ку́мпаламі
М. ку́мпале ку́мпалах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.