кумле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кумле́нне | |
кумле́ння | |
кумле́нню | |
кумле́нне | |
кумле́ннем | |
кумле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
кумле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кумле́нне | |
кумле́ння | |
кумле́нню | |
кумле́нне | |
кумле́ннем | |
кумле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)