Verbum

Кула́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Кула́гі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

кула́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Кула́жын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

кула́жына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

кула́жыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

кула́к

‘селянін-уласнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

кула́к

‘кісць рукі з прыгнутымі к далоні пальцамі; дэталь машыны і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Кулакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Кулако́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне