Кула́га
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Кула́га | |
| Кула́гі | |
| Кула́зе | |
| Кула́гу | |
| Кула́гай Кула́гаю |
|
| Кула́зе |
Кула́га
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Кула́га | |
| Кула́гі | |
| Кула́зе | |
| Кула́гу | |
| Кула́гай Кула́гаю |
|
| Кула́зе |
Кула́гі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кула́гі | |
| Кула́г Кула́гаў |
|
| Кула́гам | |
| Кула́гі | |
| Кула́гамі | |
| Кула́гах |
кула́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кула́ж | |
| кула́жу | |
| кула́жу | |
| кула́ж | |
| кула́жам | |
| кула́жы |
Крыніцы:
Кула́жын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Кула́жын | |
| Кула́жына | |
| Кула́жыну | |
| Кула́жын | |
| Кула́жынам | |
| Кула́жыне |
кула́жына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кула́жына | кула́жыны | |
| кула́жыны | кула́жын | |
| кула́жыне | кула́жынам | |
| кула́жыну | кула́жыны | |
| кула́жынай кула́жынаю |
кула́жынамі | |
| кула́жыне | кула́жынах |
Крыніцы:
кула́жыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кула́жуся | кула́жымся | |
| кула́жышся | кула́жыцеся | |
| кула́жыцца | кула́жацца | |
| Прошлы час | ||
| кула́жыўся | кула́жыліся | |
| кула́жылася | ||
| кула́жылася | ||
| Загадны лад | ||
| кула́жся | кула́жцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кула́жачыся | ||
Крыніцы:
кула́к
‘селянін-уласнік’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кула́к | кулакі́ | |
| кулака́ | кулако́ў | |
| кулаку́ | кулака́м | |
| кулака́ | кулако́ў | |
| кулако́м | кулака́мі | |
| кулаку́ | кулака́х |
Крыніцы:
кула́к
‘кісць рукі з прыгнутымі к далоні пальцамі; дэталь машыны і інш.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кула́к | кулакі́ | |
| кулака́ | кулако́ў | |
| кулаку́ | кулака́м | |
| кула́к | кулакі́ | |
| кулако́м | кулака́мі | |
| кулаку́ | кулака́х |
Крыніцы:
Кулакі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кулакі́ | |
| Кулако́ў | |
| Кулака́м | |
| Кулакі́ | |
| Кулака́мі | |
| Кулака́х |
Кулако́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Кулако́ва | |
| Кулако́ва | |
| Кулако́ву | |
| Кулако́ва | |
| Кулако́вам | |
| Кулако́ве |