Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

ку́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ку́н
Р. ку́ну
Д. ку́ну
В. ку́н
Т. ку́нам
М. ку́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ку́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́на ку́ны
Р. ку́ны ку́н
Д. ку́не ку́нам
В. ку́ну ку́н
Т. ку́най
ку́наю		 ку́намі
М. ку́не ку́нах

Крыніцы: piskunou2012.

ку́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́на ку́ны
Р. ку́ны ку́н
Д. ку́не ку́нам
В. ку́ну ку́ны
Т. ку́най
ку́наю		 ку́намі
М. ку́не ку́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Куна́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Куна́ва
Р. Куна́вы
Д. Куна́ве
В. Куна́ву
Т. Куна́вай
Куна́ваю
М. Куна́ве

куна́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. куна́да
Р. куна́ды
Д. куна́дзе
В. куна́ду
Т. куна́дай
куна́даю
М. куна́дзе

Крыніцы: piskunou2012.

куна́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куна́к кунакі́
Р. кунака́ кунако́ў
Д. кунаку́ кунака́м
В. кунака́ кунако́ў
Т. кунако́м кунака́мі
М. кунаку́ кунака́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ку́наса

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ку́наса
Р. Ку́насы
Д. Ку́насе
В. Ку́насу
Т. Ку́насай
Ку́насаю
М. Ку́насе

куна́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куна́ты куна́тая куна́тае куна́тыя
Р. куна́тага куна́тай
куна́тае		 куна́тага куна́тых
Д. куна́таму куна́тай куна́таму куна́тым
В. куна́ты (неадуш.)
куна́тага (адуш.)		 куна́тую куна́тае куна́тыя (неадуш.)
куна́тых (адуш.)
Т. куна́тым куна́тай
куна́таю		 куна́тым куна́тымі
М. куна́тым куна́тай куна́тым куна́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Ку́нахавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́нахавічы
Р. Ку́нахавіч
Ку́нахавічаў
Д. Ку́нахавічам
В. Ку́нахавічы
Т. Ку́нахавічамі
М. Ку́нахавічах

куна́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куна́цкі куна́цкая куна́цкае куна́цкія
Р. куна́цкага куна́цкай
куна́цкае		 куна́цкага куна́цкіх
Д. куна́цкаму куна́цкай куна́цкаму куна́цкім
В. куна́цкі (неадуш.)
куна́цкага (адуш.)		 куна́цкую куна́цкае куна́цкія (неадуш.)
куна́цкіх (адуш.)
Т. куна́цкім куна́цкай
куна́цкаю		 куна́цкім куна́цкімі
М. куна́цкім куна́цкай куна́цкім куна́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.