куна́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куна́к кунакі́
Р. кунака́ кунако́ў
Д. кунаку́ кунака́м
В. кунака́ кунако́ў
Т. кунако́м кунака́мі
М. кунаку́ кунака́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)