ку́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ку́на | ку́ны | |
| ку́ны | ку́н | |
| ку́не | ку́нам | |
| ку́ну | ку́н | |
| ку́най ку́наю |
ку́намі | |
| ку́не | ку́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)