ку́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́на ку́ны
Р. ку́ны ку́н
Д. ку́не ку́нам
В. ку́ну ку́ны
Т. ку́най
ку́наю		 ку́намі
М. ку́не ку́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)