кумо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кумо́к кумкі́
Р. кумка́ кумко́ў
Д. кумку́ кумка́м
В. кумка́ кумко́ў
Т. кумко́м кумка́мі
М. кумку́ кумка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)