кумі́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кумі́рня кумі́рні
Р. кумі́рні кумі́рань
кумі́рняў
Д. кумі́рні кумі́рням
В. кумі́рню кумі́рні
Т. кумі́рняй
кумі́рняю		 кумі́рнямі
М. кумі́рні кумі́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)