ку́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
ку́мка | ку́мкі | |
ку́мкі | ку́мак | |
ку́мцы | ку́мкам | |
ку́мку | ку́мак | |
ку́мкай ку́мкаю |
ку́мкамі | |
ку́мцы | ку́мках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)