ку́мкаць

‘квакаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ку́мкае ку́мкаюць
Прошлы час
м. ку́мкаў ку́мкалі
ж. ку́мкала
н. ку́мкала
Дзеепрыслоўе
цяп. час ку́мкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)