упаўнава́жаны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
- |
| Н. |
упаўнава́жаны |
упаўнава́жаная |
упаўнава́жаныя |
| Р. |
упаўнава́жанага |
упаўнава́жанай |
упаўнава́жаных |
| Д. |
упаўнава́жанаму |
упаўнава́жанай |
упаўнава́жаным |
| В. |
упаўнава́жанага |
упаўнава́жаную |
упаўнава́жаных |
| Т. |
упаўнава́жаным |
упаўнава́жанай
упаўнава́жанаю |
упаўнава́жанымі |
| М. |
упаўнава́жаным |
упаўнава́жанай |
упаўнава́жаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упаўнава́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упаўнава́жаны |
упаўнава́жаная |
упаўнава́жанае |
упаўнава́жаныя |
| Р. |
упаўнава́жанага |
упаўнава́жанай
упаўнава́жанае |
упаўнава́жанага |
упаўнава́жаных |
| Д. |
упаўнава́жанаму |
упаўнава́жанай |
упаўнава́жанаму |
упаўнава́жаным |
| В. |
упаўнава́жаны (неадуш.)
упаўнава́жанага (адуш.) |
упаўнава́жаную |
упаўнава́жанае |
упаўнава́жаныя (неадуш.)
упаўнава́жаных (адуш.) |
| Т. |
упаўнава́жаным |
упаўнава́жанай
упаўнава́жанаю |
упаўнава́жаным |
упаўнава́жанымі |
| М. |
упаўнава́жаным |
упаўнава́жанай |
упаўнава́жаным |
упаўнава́жаных |
Кароткая форма: упаўнава́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упаўнава́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упаўнава́жванне |
| Р. |
упаўнава́жвання |
| Д. |
упаўнава́жванню |
| В. |
упаўнава́жванне |
| Т. |
упаўнава́жваннем |
| М. |
упаўнава́жванні |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
упаўнава́жвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упаўнава́жваюся |
упаўнава́жваемся |
| 2-я ас. |
упаўнава́жваешся |
упаўнава́жваецеся |
| 3-я ас. |
упаўнава́жваецца |
упаўнава́жваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
упаўнава́жваўся |
упаўнава́жваліся |
| ж. |
упаўнава́жвалася |
| н. |
упаўнава́жвалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
упаўнава́жвайся |
упаўнава́жвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
упаўнава́жваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упаўнава́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упаўнава́жваю |
упаўнава́жваем |
| 2-я ас. |
упаўнава́жваеш |
упаўнава́жваеце |
| 3-я ас. |
упаўнава́жвае |
упаўнава́жваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
упаўнава́жваў |
упаўнава́жвалі |
| ж. |
упаўнава́жвала |
| н. |
упаўнава́жвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
упаўнава́жвай |
упаўнава́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
упаўнава́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упаўнава́жыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упаўнава́жуся |
упаўнава́жымся |
| 2-я ас. |
упаўнава́жышся |
упаўнава́жыцеся |
| 3-я ас. |
упаўнава́жыцца |
упаўнава́жацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
упаўнава́жыўся |
упаўнава́жыліся |
| ж. |
упаўнава́жылася |
| н. |
упаўнава́жылася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
упаўнава́жся |
упаўнава́жцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
упаўнава́жыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
упаўнава́жыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упаўнава́жу |
упаўнава́жым |
| 2-я ас. |
упаўнава́жыш |
упаўнава́жыце |
| 3-я ас. |
упаўнава́жыць |
упаўнава́жаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
упаўнава́жыў |
упаўнава́жылі |
| ж. |
упаўнава́жыла |
| н. |
упаўнава́жыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
упаўнава́ж |
упаўнава́жце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
упаўнава́жыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упаўналі́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упаўналі́чванне |
| Р. |
упаўналі́чвання |
| Д. |
упаўналі́чванню |
| В. |
упаўналі́чванне |
| Т. |
упаўналі́чваннем |
| М. |
упаўналі́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
упаўналі́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упаўналі́чваю |
упаўналі́чваем |
| 2-я ас. |
упаўналі́чваеш |
упаўналі́чваеце |
| 3-я ас. |
упаўналі́чвае |
упаўналі́чваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
упаўналі́чваў |
упаўналі́чвалі |
| ж. |
упаўналі́чвала |
| н. |
упаўналі́чвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
упаўналі́чвай |
упаўналі́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
упаўналі́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.