Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёілнорухыэя

упэ́йкаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упэ́йкаю упэ́йкаем
2-я ас. упэ́йкаеш упэ́йкаеце
3-я ас. упэ́йкае упэ́йкаюць
Прошлы час
м. упэ́йкаў упэ́йкалі
ж. упэ́йкала
н. упэ́йкала
Загадны лад
2-я ас. упэ́йкай упэ́йкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час упэ́йкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

упэ́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упэ́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

упэ́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упэ́ўнасць
Р. упэ́ўнасці
Д. упэ́ўнасці
В. упэ́ўнасць
Т. упэ́ўнасцю
М. упэ́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

упэ́ўнена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
упэ́ўнена упэ́ўненей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

упэ́ўненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упэ́ўненасць
Р. упэ́ўненасці
Д. упэ́ўненасці
В. упэ́ўненасць
Т. упэ́ўненасцю
М. упэ́ўненасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упэ́ўненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упэ́ўненне упэ́ўненні
Р. упэ́ўнення упэ́ўненняў
Д. упэ́ўненню упэ́ўненням
В. упэ́ўненне упэ́ўненні
Т. упэ́ўненнем упэ́ўненнямі
М. упэ́ўненні упэ́ўненнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упэ́ўнены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упэ́ўнены упэ́ўненая упэ́ўненае упэ́ўненыя
Р. упэ́ўненага упэ́ўненай
упэ́ўненае		 упэ́ўненага упэ́ўненых
Д. упэ́ўненаму упэ́ўненай упэ́ўненаму упэ́ўненым
В. упэ́ўнены (неадуш.)
упэ́ўненага (адуш.)		 упэ́ўненую упэ́ўненае упэ́ўненыя (неадуш.)
упэ́ўненых (адуш.)
Т. упэ́ўненым упэ́ўненай
упэ́ўненаю		 упэ́ўненым упэ́ўненымі
М. упэ́ўненым упэ́ўненай упэ́ўненым упэ́ўненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упэ́ўнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упэ́ўнены упэ́ўненая упэ́ўненае упэ́ўненыя
Р. упэ́ўненага упэ́ўненай
упэ́ўненае		 упэ́ўненага упэ́ўненых
Д. упэ́ўненаму упэ́ўненай упэ́ўненаму упэ́ўненым
В. упэ́ўнены (неадуш.)
упэ́ўненага (адуш.)		 упэ́ўненую упэ́ўненае упэ́ўненыя (неадуш.)
упэ́ўненых (адуш.)
Т. упэ́ўненым упэ́ўненай
упэ́ўненаю		 упэ́ўненым упэ́ўненымі
М. упэ́ўненым упэ́ўненай упэ́ўненым упэ́ўненых

Кароткая форма: упэ́ўнена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упэ́ўнівальны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упэ́ўнівальны упэ́ўнівальная упэ́ўнівальнае упэ́ўнівальныя
Р. упэ́ўнівальнага упэ́ўнівальнай
упэ́ўнівальнае		 упэ́ўнівальнага упэ́ўнівальных
Д. упэ́ўнівальнаму упэ́ўнівальнай упэ́ўнівальнаму упэ́ўнівальным
В. упэ́ўнівальны упэ́ўнівальную упэ́ўнівальнае упэ́ўнівальныя
Т. упэ́ўнівальным упэ́ўнівальнай
упэ́ўнівальнаю		 упэ́ўнівальным упэ́ўнівальнымі
М. упэ́ўнівальным упэ́ўнівальнай упэ́ўнівальным упэ́ўнівальных

Крыніцы: tsbm1984.

упэ́ўніванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упэ́ўніванне
Р. упэ́ўнівання
Д. упэ́ўніванню
В. упэ́ўніванне
Т. упэ́ўніваннем
М. упэ́ўніванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.