упэ́йкаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упэ́йкаю |
упэ́йкаем |
| 2-я ас. |
упэ́йкаеш |
упэ́йкаеце |
| 3-я ас. |
упэ́йкае |
упэ́йкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
упэ́йкаў |
упэ́йкалі |
| ж. |
упэ́йкала |
| н. |
упэ́йкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упэ́йкай |
упэ́йкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упэ́йкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упэ́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упэ́ўнасць |
| Р. |
упэ́ўнасці |
| Д. |
упэ́ўнасці |
| В. |
упэ́ўнасць |
| Т. |
упэ́ўнасцю |
| М. |
упэ́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
упэ́ўнена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| упэ́ўнена |
упэ́ўненей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
упэ́ўненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упэ́ўненасць |
| Р. |
упэ́ўненасці |
| Д. |
упэ́ўненасці |
| В. |
упэ́ўненасць |
| Т. |
упэ́ўненасцю |
| М. |
упэ́ўненасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упэ́ўненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
упэ́ўненне |
упэ́ўненні |
| Р. |
упэ́ўнення |
упэ́ўненняў |
| Д. |
упэ́ўненню |
упэ́ўненням |
| В. |
упэ́ўненне |
упэ́ўненні |
| Т. |
упэ́ўненнем |
упэ́ўненнямі |
| М. |
упэ́ўненні |
упэ́ўненнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упэ́ўнены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упэ́ўнены |
упэ́ўненая |
упэ́ўненае |
упэ́ўненыя |
| Р. |
упэ́ўненага |
упэ́ўненай упэ́ўненае |
упэ́ўненага |
упэ́ўненых |
| Д. |
упэ́ўненаму |
упэ́ўненай |
упэ́ўненаму |
упэ́ўненым |
| В. |
упэ́ўнены (неадуш.) упэ́ўненага (адуш.) |
упэ́ўненую |
упэ́ўненае |
упэ́ўненыя (неадуш.) упэ́ўненых (адуш.) |
| Т. |
упэ́ўненым |
упэ́ўненай упэ́ўненаю |
упэ́ўненым |
упэ́ўненымі |
| М. |
упэ́ўненым |
упэ́ўненай |
упэ́ўненым |
упэ́ўненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упэ́ўнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упэ́ўнены |
упэ́ўненая |
упэ́ўненае |
упэ́ўненыя |
| Р. |
упэ́ўненага |
упэ́ўненай упэ́ўненае |
упэ́ўненага |
упэ́ўненых |
| Д. |
упэ́ўненаму |
упэ́ўненай |
упэ́ўненаму |
упэ́ўненым |
| В. |
упэ́ўнены (неадуш.) упэ́ўненага (адуш.) |
упэ́ўненую |
упэ́ўненае |
упэ́ўненыя (неадуш.) упэ́ўненых (адуш.) |
| Т. |
упэ́ўненым |
упэ́ўненай упэ́ўненаю |
упэ́ўненым |
упэ́ўненымі |
| М. |
упэ́ўненым |
упэ́ўненай |
упэ́ўненым |
упэ́ўненых |
Кароткая форма: упэ́ўнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упэ́ўніванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упэ́ўніванне |
| Р. |
упэ́ўнівання |
| Д. |
упэ́ўніванню |
| В. |
упэ́ўніванне |
| Т. |
упэ́ўніваннем |
| М. |
упэ́ўніванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.