упэ́ўненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
упэ́ўненне | упэ́ўненні | |
упэ́ўнення | упэ́ўненняў | |
упэ́ўненню | упэ́ўненням | |
упэ́ўненне | упэ́ўненні | |
упэ́ўненнем | упэ́ўненнямі | |
упэ́ўненні | упэ́ўненнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)