упаўналі́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| упаўналі́чванне | |
| упаўналі́чвання | |
| упаўналі́чванню | |
| упаўналі́чванне | |
| упаўналі́чваннем | |
| упаўналі́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)