упаўнава́жаны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| упаўнава́жаны | упаўнава́жаная | упаўнава́жаныя | |
| упаўнава́жанага | упаўнава́жанай | упаўнава́жаных | |
| упаўнава́жанаму | упаўнава́жанай | упаўнава́жаным | |
| упаўнава́жанага | упаўнава́жаную | упаўнава́жаных | |
| упаўнава́жаным | упаўнава́жанай упаўнава́жанаю |
упаўнава́жанымі | |
| упаўнава́жаным | упаўнава́жанай | упаўнава́жаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)