упаўнава́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| упаўнава́жванне | |
| упаўнава́жвання | |
| упаўнава́жванню | |
| упаўнава́жванне | |
| упаўнава́жваннем | |
| упаўнава́жванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)