упаўнава́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упаўнава́жаны упаўнава́жаная упаўнава́жанае упаўнава́жаныя
Р. упаўнава́жанага упаўнава́жанай
упаўнава́жанае		 упаўнава́жанага упаўнава́жаных
Д. упаўнава́жанаму упаўнава́жанай упаўнава́жанаму упаўнава́жаным
В. упаўнава́жаны (неадуш.)
упаўнава́жанага (адуш.)		 упаўнава́жаную упаўнава́жанае упаўнава́жаныя (неадуш.)
упаўнава́жаных (адуш.)
Т. упаўнава́жаным упаўнава́жанай
упаўнава́жанаю		 упаўнава́жаным упаўнава́жанымі
М. упаўнава́жаным упаўнава́жанай упаўнава́жаным упаўнава́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)