дымаку́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дымаку́р | дымаку́ры | |
дымаку́ра | дымаку́раў | |
дымаку́ру | дымаку́рам | |
дымаку́р | дымаку́ры | |
дымаку́рам | дымаку́рамі | |
дымаку́ры | дымаку́рах |
Крыніцы:
дымаку́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дымаку́р | дымаку́ры | |
дымаку́ра | дымаку́раў | |
дымаку́ру | дымаку́рам | |
дымаку́р | дымаку́ры | |
дымаку́рам | дымаку́рамі | |
дымаку́ры | дымаку́рах |
Крыніцы:
дымаку́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дымаку́рка | дымаку́ркі | |
дымаку́ркі | дымаку́рак | |
дымаку́рцы | дымаку́ркам | |
дымаку́рку | дымаку́ркі | |
дымаку́ркай дымаку́ркаю |
дымаку́ркамі | |
дымаку́рцы | дымаку́рках |
Крыніцы:
дымамаскірава́льны
прыметнік, адносны
дымамаскірава́льны | дымамаскірава́льная | дымамаскірава́льнае | дымамаскірава́льныя | |
дымамаскірава́льнага | дымамаскірава́льнай дымамаскірава́льнае |
дымамаскірава́льнага | дымамаскірава́льных | |
дымамаскірава́льнаму | дымамаскірава́льнай | дымамаскірава́льнаму | дымамаскірава́льным | |
дымамаскірава́льны ( дымамаскірава́льнага ( |
дымамаскірава́льную | дымамаскірава́льнае | дымамаскірава́льныя ( дымамаскірава́льных ( |
|
дымамаскірава́льным | дымамаскірава́льнай дымамаскірава́льнаю |
дымамаскірава́льным | дымамаскірава́льнымі | |
дымамаскірава́льным | дымамаскірава́льнай | дымамаскірава́льным | дымамаскірава́льных |
Крыніцы:
дымамаскірава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дымамаскірава́нне | |
дымамаскірава́ння | |
дымамаскірава́нню | |
дымамаскірава́нне | |
дымамаскірава́ннем | |
дымамаскірава́нні |
Крыніцы:
дымаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дымаме́р | дымаме́ры | |
дымаме́ра | дымаме́раў | |
дымаме́ру | дымаме́рам | |
дымаме́р | дымаме́ры | |
дымаме́рам | дымаме́рамі | |
дымаме́ры | дымаме́рах |
Крыніцы:
Дымано́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Дымано́ва | |
Дымано́ва | |
Дымано́ву | |
Дымано́ва | |
Дымано́вам | |
Дымано́ве |
дымапаглына́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дымапаглына́льнік | дымапаглына́льнікі | |
дымапаглына́льніка | дымапаглына́льнікаў | |
дымапаглына́льніку | дымапаглына́льнікам | |
дымапаглына́льнік | дымапаглына́льнікі | |
дымапаглына́льнікам | дымапаглына́льнікамі | |
дымапаглына́льніку | дымапаглына́льніках |
Крыніцы:
дымаправо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дымаправо́д | дымаправо́ды | |
дымаправо́да | дымаправо́даў | |
дымаправо́ду | дымаправо́дам | |
дымаправо́д | дымаправо́ды | |
дымаправо́дам | дымаправо́дамі | |
дымаправо́дзе | дымаправо́дах |
Крыніцы:
дымапу́ск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дымапу́ск | |
дымапу́ску | |
дымапу́ску | |
дымапу́ск | |
дымапу́скам | |
дымапу́ску |
Крыніцы:
дыма́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дыма́р | дымары́ | |
дымара́ | дымаро́ў | |
дымару́ | дымара́м | |
дыма́р | дымары́ | |
дымаро́м | дымара́мі | |
дымары́ | дымара́х |
Крыніцы: