дымаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дымаме́р | дымаме́ры | |
| дымаме́ра | дымаме́раў | |
| дымаме́ру | дымаме́рам | |
| дымаме́р | дымаме́ры | |
| дымаме́рам | дымаме́рамі | |
| дымаме́ры | дымаме́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)