дымаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дымаме́р дымаме́ры
Р. дымаме́ра дымаме́раў
Д. дымаме́ру дымаме́рам
В. дымаме́р дымаме́ры
Т. дымаме́рам дымаме́рамі
М. дымаме́ры дымаме́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)