дыма́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыма́р дымары́
Р. дымара́ дымаро́ў
Д. дымару́ дымара́м
В. дыма́р дымары́
Т. дымаро́м дымара́мі
М. дымары́ дымара́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)