Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дубо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дубо́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

дубо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дубо́васць
Р. дубо́васці
Д. дубо́васці
В. дубо́васць
Т. дубо́васцю
М. дубо́васці

Крыніцы: piskunou2012.

дубо́ва-бу́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дубо́ва-бу́кавы дубо́ва-бу́кавая дубо́ва-бу́кавае дубо́ва-бу́кавыя
Р. дубо́ва-бу́кавага дубо́ва-бу́кавай
дубо́ва-бу́кавае
дубо́ва-бу́кавага дубо́ва-бу́кавых
Д. дубо́ва-бу́каваму дубо́ва-бу́кавай дубо́ва-бу́каваму дубо́ва-бу́кавым
В. дубо́ва-бу́кавы (неадуш.)
дубо́ва-бу́кавага (адуш.)
дубо́ва-бу́кавую дубо́ва-бу́кавае дубо́ва-бу́кавыя (неадуш.)
дубо́ва-бу́кавых (адуш.)
Т. дубо́ва-бу́кавым дубо́ва-бу́кавай
дубо́ва-бу́каваю
дубо́ва-бу́кавым дубо́ва-бу́кавымі
М. дубо́ва-бу́кавым дубо́ва-бу́кавай дубо́ва-бу́кавым дубо́ва-бу́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

дубо́ва-гра́бавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дубо́ва-гра́бавы дубо́ва-гра́бавая дубо́ва-гра́бавае дубо́ва-гра́бавыя
Р. дубо́ва-гра́бавага дубо́ва-гра́бавай
дубо́ва-гра́бавае
дубо́ва-гра́бавага дубо́ва-гра́бавых
Д. дубо́ва-гра́баваму дубо́ва-гра́бавай дубо́ва-гра́баваму дубо́ва-гра́бавым
В. дубо́ва-гра́бавы (неадуш.)
дубо́ва-гра́бавага (адуш.)
дубо́ва-гра́бавую дубо́ва-гра́бавае дубо́ва-гра́бавыя (неадуш.)
дубо́ва-гра́бавых (адуш.)
Т. дубо́ва-гра́бавым дубо́ва-гра́бавай
дубо́ва-гра́баваю
дубо́ва-гра́бавым дубо́ва-гра́бавымі
М. дубо́ва-гра́бавым дубо́ва-гра́бавай дубо́ва-гра́бавым дубо́ва-гра́бавых

Крыніцы: piskunou2012.

Дубо́вікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубо́вікі
Р. Дубо́вікаў
Д. Дубо́вікам
В. Дубо́вікі
Т. Дубо́вікамі
М. Дубо́віках

дубо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дубо́вы дубо́вая дубо́вае дубо́выя
Р. дубо́вага дубо́вай
дубо́вае
дубо́вага дубо́вых
Д. дубо́ваму дубо́вай дубо́ваму дубо́вым
В. дубо́вы (неадуш.)
дубо́вага (адуш.)
дубо́вую дубо́вае дубо́выя (неадуш.)
дубо́вых (адуш.)
Т. дубо́вым дубо́вай
дубо́ваю
дубо́вым дубо́вымі
М. дубо́вым дубо́вай дубо́вым дубо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дубо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубо́к дубкі́
Р. дубка́ дубко́ў
Д. дубку́ дубка́м
В. дубо́к дубкі́
Т. дубко́м дубка́мі
М. дубку́ дубка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дубо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубо́к
Р. Дубка́
Д. Дубку́
В. Дубо́к
Т. Дубко́м
М. Дубку́

дубо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубо́ўка дубо́ўкі
Р. дубо́ўкі дубо́вак
Д. дубо́ўцы дубо́ўкам
В. дубо́ўку дубо́ўкі
Т. дубо́ўкай
дубо́ўкаю
дубо́ўкамі
М. дубо́ўцы дубо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Дубо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубо́ўка
Р. Дубо́ўкі
Д. Дубо́ўцы
В. Дубо́ўку
Т. Дубо́ўкай
Дубо́ўкаю
М. Дубо́ўцы