Дубо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубо́ўка
Р. Дубо́ўкі
Д. Дубо́ўцы
В. Дубо́ўку
Т. Дубо́ўкай
Дубо́ўкаю
М. Дубо́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)