дубо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубо́ўка дубо́ўкі
Р. дубо́ўкі дубо́вак
Д. дубо́ўцы дубо́ўкам
В. дубо́ўку дубо́ўкі
Т. дубо́ўкай
дубо́ўкаю
дубо́ўкамі
М. дубо́ўцы дубо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)