дубо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дубо́к | дубкі́ | |
дубка́ | дубко́ў | |
дубку́ | дубка́м | |
дубо́к | дубкі́ | |
дубко́м | дубка́мі | |
дубку́ | дубка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)