дубо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дубо́к | дубкі́ | |
| дубка́ | дубко́ў | |
| дубку́ | дубка́м | |
| дубо́к | дубкі́ | |
| дубко́м | дубка́мі | |
| дубку́ | дубка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)