Дубо́вікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дубо́вікі |
Р. |
Дубо́вікаў |
Д. |
Дубо́вікам |
В. |
Дубо́вікі |
Т. |
Дубо́вікамі |
М. |
Дубо́віках |
дубо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дубо́вы |
дубо́вая |
дубо́вае |
дубо́выя |
Р. |
дубо́вага |
дубо́вай дубо́вае |
дубо́вага |
дубо́вых |
Д. |
дубо́ваму |
дубо́вай |
дубо́ваму |
дубо́вым |
В. |
дубо́вы (неадуш.) дубо́вага (адуш.) |
дубо́вую |
дубо́вае |
дубо́выя (неадуш.) дубо́вых (адуш.) |
Т. |
дубо́вым |
дубо́вай дубо́ваю |
дубо́вым |
дубо́вымі |
М. |
дубо́вым |
дубо́вай |
дубо́вым |
дубо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дубо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дубо́к |
дубкі́ |
Р. |
дубка́ |
дубко́ў |
Д. |
дубку́ |
дубка́м |
В. |
дубо́к |
дубкі́ |
Т. |
дубко́м |
дубка́мі |
М. |
дубку́ |
дубка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Дубо́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дубо́к |
Р. |
Дубка́ |
Д. |
Дубку́ |
В. |
Дубо́к |
Т. |
Дубко́м |
М. |
Дубку́ |
дубо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дубо́ўка |
дубо́ўкі |
Р. |
дубо́ўкі |
дубо́вак |
Д. |
дубо́ўцы |
дубо́ўкам |
В. |
дубо́ўку |
дубо́ўкі |
Т. |
дубо́ўкай дубо́ўкаю |
дубо́ўкамі |
М. |
дубо́ўцы |
дубо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.
Дубо́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дубо́ўка |
Р. |
Дубо́ўкі |
Д. |
Дубо́ўцы |
В. |
Дубо́ўку |
Т. |
Дубо́ўкай Дубо́ўкаю |
М. |
Дубо́ўцы |
Дубо́ўскі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
м. |
Н. |
Дубо́ўскі |
Р. |
Дубо́ўскага |
Д. |
Дубо́ўскаму |
В. |
Дубо́ўскі |
Т. |
Дубо́ўскім |
М. |
Дубо́ўскім |
Дубо́ўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дубо́ўцы |
Р. |
Дубо́ўцаў |
Д. |
Дубо́ўцам |
В. |
Дубо́ўцы |
Т. |
Дубо́ўцамі |
М. |
Дубо́ўцах |
Дубо́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дубо́ўшчына |
Р. |
Дубо́ўшчыны |
Д. |
Дубо́ўшчыне |
В. |
Дубо́ўшчыну |
Т. |
Дубо́ўшчынай Дубо́ўшчынаю |
М. |
Дубо́ўшчыне |